در شهر رم که مملو از نمادهای ایمان مسیحی و قرون گذشته است، انتخاب بهترین مکان برای بازدید دشوار است. البته منافع شخصی هر فردی نیز می تواند در این انتخاب تاثیرگذار باشد.
این جاذبه های جدی و عمیق را با چند نماد گردشگری ساده ترکیب کنید. مانند پله های اسپانیا و مکانی که همه گردشگران مقصد خود را می سازند، یعنی. فواره تروی شهر رم در ایتالیا به قدری بزرگ است که می تواند شما را خسته کند، بنابراین حتی یک گردشگر حرفه ای نیز باید کمی برای استراحت و لذت بردن از زندگی شیرین در یک پارک زیبا یا کافه پیاده رو وقت بگذارد.
1. کولوسئوم و طاق کنستانتین
همانطور که پاریس با برج ایفل شناخته می شود، رم نیز به دلیل بزرگترین سازه به جا مانده از گذشته، کولوسئوم، که هنوز هم به عنوان نماد زمین های ورزشی شناخته می شود، شناخته می شود. در طراحی استادیوم های فوتبال امروزی به وضوح از این طرح رومی الهام گرفته شده اند. در سال ۷۲ بعد از میلاد ساخت این بنا توسط وسپاسیان آغاز شد و پس از او پسرش تیتوس آن را گسترش داد و طبقه چهارم را که ۸ سال بعد به همراه میزبانی یک سری بازی های قهرمانی افتتاح شد، اضافه کرد. کولوسئوم به قدری بزرگ بود که از آن برای نمایش های تئاتر، جشنواره ها، سیرک ها یا بازی ها استفاده می شد که خانواده امپراتور و مقامات می توانستند از پایین ترین طبقه ساختمان، خانواده های نجیب از طبقه دوم و مردم از طبقه سوم و چهارم آن را تماشا کنند. طبقه . در مجاورت کولوسئوم، طاق کنستانتین قرار دارد که تقریباً به همان اندازه معروف است: طاق پیروزی که توسط مجلس سنا برای بزرگداشت «آزادی شهر و برقراری صلح» پس از پیروزی امپراتور در «نبرد پل میلوس» در سال 2018 در سال 2018 ساخته شده است. م 312. هر. به او ارائه شد.
2. شهر واتیکان
واتیکان با مساحتی کمتر از نیم کیلومتر مربع کوچکترین کشور مستقل جهان است که در شهر رم قرار دارد و دیوارهای واتیکان بیشتر آن را احاطه کرده است. در داخل این دیوارها، کاخ و باغ واتیکان، میدان سنت پیتر و باسیلیکا، منطقه تحت فرمانروایی پاپ، بالاترین مقام کلیسای کاتولیک رومی، قرار دارند. این مجموعه فشرده، شامل موزه ها و خود کلیسای عظیم، مقصد بسیاری از گردشگران از سراسر جهان است. در داخل کلیسای سنت پیتر، شاهکار میکل آنژ، پیتا قرار دارد و در کنار آن مجسمه ها و محراب هایی قرار دارد که توسط برنینی و دیگر استادان ساخته شده اند. احتمالاً بهترین قسمت موزه‌های واتیکان، کلیسای سیستین است، با سقف عظیم نقاشی شده‌اش که آثار منحصر به فرد میکل آنژ را به نمایش می‌گذارد. کاخ واتیکان خانه اتاق های رافائل، آپارتمان های بورجیا، کتابخانه واتیکان و موزه های بسیاری از جمله گالری هنر، موزه هنرهای سکولار، موزه اتروسک و غیره است. مجموعه هایی که در این موزه ها خواهید یافت شامل همه چیز از هنر پاپ تا هنر مذهبی قرن بیستم است.
3. پانتئون
پانتئون به عنوان بهترین بنای تاریخی روم باستان حفظ شده است و برای حدود 2000 سال دست نخورده باقی مانده است. البته پاپ گرگوری سوم کاشی های برنزی کف را برداشت و پاپ اوربان هشتم نیز دستور داد کف برنز را برداشته و ذوب کنند تا سایبانی برای محراب سنت پیتر و توپ هایی برای ریخته گری قلعه سنت آنجلو ساخته شود. از آن . پانتئون پس از آتش سوزی در سال 80 پس از میلاد بازسازی شد. پارتیشن هایی که گنبد 43 متری را نگه می دارند به دلیل پنهان شدن در داخل دیوارها قابل رویت نیستند. ورودی اصلی 9 متری آن تنها منبع نور پانتئون است. جلوه هماهنگ و متقارن داخل بنا حاصل تناسبات خاص یعنی برابری ارتفاع و قطر آن است. اولین امپراتوران مسیحی استفاده از این معبد کفرآمیز را برای عبادت منع کردند، اما در سال 609 پس از میلاد پاپ بونیفاس چهارم آن را به نام مریم مقدس و همه شهدای مسیحی تقدیم کرد و از آن زمان این بنا آرامگاه پادشاهان ایتالیا بوده است. و افراد مشهور دیگری از جمله هنرمند رافائلو تبدیل شدند
4.رومن فروم
وقتی در رومن فروم قدم می زنید، انگار به روم باستان برگشته اید. اگرچه تنها کسری از عظمت اولیه آن باقی مانده است، ستون های سر به فلک کشیده، طاق های پیروزی و بقایای دیوارها هنوز حیرت آور هستند. فروم رومی مرکز زندگی سیاسی و مذهبی روم بود، همراه با دادگاه‌ها، بازارها و مکان‌های تجمع. پس از قرن هفتم، ساختمان ها از بین رفت و کلیساها و قلعه های نظامی در میان خرابه های باستانی ساخته شد. سنگ‌های این مجموعه برای ساختن ساختمان‌های دیگر برداشته شد تا اینکه کاوش‌های قرن 18 و 19 نتوانستند بناهای باستانی را از عمق 40 متری سنگ و خاک بیرون بیاورند.
5. فواره تروی
انداختن سکه در فواره تروی، شاهکار قرن هفدهمی، یک سنت رایج است که نشانه بازگشت شما به رم است. آب فواره تروا، بزرگترین فواره رم، از قناتی می آید که در اصل توسط آگریپا، استاد بزرگ قرن اول قبل از میلاد، برای رساندن آب به استخرها ساخته شد. این فواره توسط نیکولو سالوی بین سال‌های 1732 تا 1751 برای پاپ کلمنت دوازدهم و در مقابل دیوار برافراشته کاخ دوک‌های پولی ساخته شد. آنچه در این بنا به چشم می خورد اوشنوس، خدای دریا (نپتون)، در کنار اسب ها، تریتون (موجودی اسطوره ای با سر انسان و بدن ماهی) و صدف است. آب در اطراف مجسمه ها و سنگ های تراشیده شده جریان دارد و در حوض بزرگی که همیشه پر از سکه است جمع می شود.
6.کلیسای سنت جان لاتران
همانطور که از کلیسای اسقفی انتظار دارید، کلیسای جامع سنت جان یکی از جذاب ترین کلیساهای رم است. پس از گذشت قرن ها و تغییرات متعدد، این بنا همچنان ظاهر اولیه خود (از عصر کنستانتین) را حفظ کرده است. البته نمای بیرونی آن به سبک باروک ناب تزیین شده و نمونه ای برجسته از این دوره تاریخی محسوب می شود. علاوه بر موزاییک های محراب، توجه به سقف چوبی زیبا، ساخته شده در قرن شانزدهم را فراموش نکنید. اگر تعمید هشت ضلعی سنت جیووانی روی فونتی آشنا به نظر می رسد، به این دلیل است که این مدل به طور گسترده در ساختمان های بعدی در اروپا اقتباس شده است. این ساختمان که توسط کنستانتین ساخته شده است، قدیمی ترین غسل تعمید مسیحیان در جهان به حساب می آید. روبروی پیزا، در اسکالا سانتا، پلکان مقدس 28 پله‌ای را خواهید دید که در قرن چهارم توسط سنت هلنا از کاخ پیلاطوس در اورشلیم به اینجا آورده شده است.
7. پله های اسپانیایی
جالب اینجاست که ظاهر نامنظم این پلکان سر به فلک کشیده و پایه های آن را پلکان اسپانیایی “Trinità de Monti” می نامند، در حالی که هزینه ساخت آن توسط سفیر فرانسه تامین شده است و در واقع کلیسای فرانسوی Trinità de Monti است. با این حال، پلکان نام میدان اسپانیایی واقع در زیر آن را دارد. این مربع همچنین یکی از رایج ترین اشکال مربع های رومی را دارد. خود راه پله جایی است که گردشگران زیادی به آنجا می روند. آنها روی پله‌ها می‌نشینند، در تابستان از بستنی لذت می‌برند و در زمستان با بستن دست‌های خود دور بلوط‌های بریان‌شده گرم می‌شوند. فواره قایق مانند در پایین پله های اسپانیایی به نام بارکاچیا (به معنی قایق بزرگ) شناخته می شود و توسط پیترو برنینی، پدر جیان لورنزو برنینی، معمار بزرگ باروک طراحی شده است. ترینیتا دی مونته که در سال 1502 توسط لویی دوازدهم ساخته شد، هنوز برخی از طاق های گوتیک اصلی خود را حفظ کرده است و هنوز مقبره ای دارد که توسط شاگرد میکل آنژ، دانیله دا ولترا ساخته شده است. Via Condotti، که از سمت جنوب غربی Piazza di Spagna شروع می شود، معروف ترین خیابان خرید مد رم است. در اینجا می توانید کافه گرکو را ببینید که در طول تاریخ محل اقامت هنرمندان، نویسندگان و موسیقیدانان مشهور بوده است. دوستداران ادبیات همچنین می توانند از خانه کیتس و شلی دیدن کنند. این مکان حاوی نقاشی ها و پرتره هایی از شاعران بریتانیایی و معاصران آنها است.
8. مقبره ها و خیابان باستانی آپیا
مقبره های سن کالیستو و سن سباستیانو هر دو مکان های زیرزمینی در خیابان آپیا هستند. این مکان ها با شبکه چند لایه ظریفی از گذرها و راهروها در توف نرم حک شده و شکل گرفته اند. Sancalixtos علاوه بر مقبره‌ها، ۶ کلیسای کوچک نیز دارد که بین سال‌های ۲۹۰ تا ۳۱۰ بعد از میلاد ساخته شده‌اند. و حاوی نقاشی های دیواری مسیحی و غیر مسیحی است. در سرداب پاپ مقبره اکثر پاپ های شهید قرن سوم دیده می شود که با کتیبه های یونانی موجود می توان آنها را شناسایی کرد. سن سباستیانو، یکی از هفت کلیسای زیارتی رم، در قرن چهارم در محل دخمه های قدیمی ساخته شد که می توان آن را همراه با پایه های کلیسای کنستانتین مشاهده کرد. اگرچه اعتقاد بر این است که بقایای این مکان در زمان آزار و اذیت مسیحیان به اینجا آورده شده است تا در امان بمانند، اما این مکان در واقع یک مقبره است نه مخفیگاه مسیحیان!
اگر کمی سمت غرب خیابان آپیا بروید، در فاصله کمی از سن‌کالیستو، دخمه های دومیتیلا را خواهید دید که بزرگترین و یکی از چشمگیرترین دخمه های باقی مانده در رم است، با 15 کیلومتر راهروها و گذرگاه های مخفی و یک کلیسای کامل. زیرزمینی.. این کلیسایی که به شهدای قدیسان نرئوس و آکیلئوس دفن شده است، از قرون وسطی به عنوان مقصد زیارتی مورد استفاده قرار گرفته است. در گالری های این مکان بیش از 80 مقبره منقوش و نقاشی دیواری 500 ساله به نام «شام آخر» حفظ شده است.
9. بنای یادبود ویکتور امانوئل دوم
چه این بنای تاریخی را که برای بزرگداشت پیروزی اتحاد ایتالیا و به افتخار اولین پادشاهی آن ساخته شده است، یک بنای باشکوه یا چیزی گیج‌کننده و دهان‌آب در نظر بگیریم، باید اعتراف کرد که این بنا بدون شک یک منظره اصیل رومی است! بنای یادبود ملی ویکتور امانوئل دوم در میدان ونزیا بین سال‌های 1885 و 1911 برای بزرگداشت موفقیت Risorgimento و دستیابی به اتحاد ایتالیا در سال 1870 ساخته شد. بنایی عظیم به طول 135 متر و عرض 130 متر که ارتفاع آن تا 70 متر می رسد. تا نیمی از این ارتفاع، محراب میهن و آرامگاه جنگجوی گمنام را خواهید دید. بخش شرقی بنای تاریخی جایی است که موزه مرکزی اتحاد ایتالیا در آن قرار دارد. موزه ای جالب با آثار جنبش استقلال ایتالیا.
10.حمام های دیوکلسین
حمام های دیوکلتیان به قدری بزرگ هستند که امروزه دو کلیسا، بخش های بزرگی از یک صومعه دکارتی و یک موزه بزرگ را در بر می گیرند. میکل آنژ از تپیداریوم بزرگ (حمام های گرم) به عنوان لایه ای محافظ برای کلیسای سانتا ماریا دگلی آنجلی و موزه ملی رم استفاده کرد که گنجینه دیگری از آثار باستانی رومی را نیز در خود جای داده است: مجسمه های یونانی و رومی، پیش از مسیحیت و اواخر مسیحیت. تابوت ها و موزاییک ها و نقاشی های دیواری زیبا. کلیسای سن برناردو آل ترمه (San Bernardo alle Terme) متعلق به اواخر قرن شانزدهم نیز در یک ساختمان گرد در گوشه حمام ساخته شده است.
11. تپه پالاتین
تپه پالاتین که به صورت استراتژیک در 50 متری تیبر واقع شده است، شاهد زنده سکونتگاه رومیان اولیه است: مجسمه هایی که در مقابل معبد Cybele یافت شده است، کار دست انسان را در قرن 9 قبل از میلاد نشان می دهد. این تپه از زمان تولد مسیح را نشان می دهد. . بعدها این مکان توسط امپراتوران و خانواده های اشرافی به عنوان کاخ مسکونی انتخاب شد. باغ‌های فارنزه در قرن شانزدهم برای کاردینال الساندرو فانسه بر روی این تپه ساخته شد: پارکی لذت‌بخش پر از تراس‌ها، عمارت‌ها، چمن‌زارها، بوته‌های گل، درختان و فواره‌ها، تزئین شده و به عنوان نوعی فضای اجتماعی استفاده می‌شود. از نقاط دیدنی تپه پالاتین می توان به خانه لیویا (همسر آگوستوس)، زیرزمین شبه کریپتوپورتیکوس، Domus Flavia، Domus Augustana و مهمتر از همه، حمام های Septimius Severus اشاره کرد. تپه پالاتین مکانی فوق العاده برای بازدید است. پارکی بزرگ در کنار خرابه های باشکوه و چشمگیر روم باستان.
12. پیازا ناوونا
یکی از مشخص‌ترین میدان‌های باروک رم، میدان ناوونا است که هنوز نمای بیرونی یک استادیوم رومی را نشان می‌دهد که امپراتور دومیتیان در اینجا ساخته است. در قرون وسطی از این مکان برای برگزاری جشنواره ها و مسابقات اسب دوانی استفاده می شد و سپس توسط بورومینی به سبک باروک بازسازی شد. این بورومینی بود که همچنین مجموعه کاخ باشکوه و کلیسای سنت آگنیس را در ضلع غربی طراحی کرد. نمای بیرونی، برج ناقوس و گنبد این مکان بر سبک معماری باروک تأکید دارد که سطوح محدب و مقعر، مثلث ها، پنجره ها، ستون ها و ستون ها را در یک طرح واحد در هم می آمیزد. در سرداب St. اگنس را می توان معجزه St. اگنس، متعلق به سال 1653 و ساخته شده توسط الساندرو آلگاردی، و همچنین بقایای یک کف موزاییک رومی. St. Agnese نمونه جالبی از کلیساهای باروک و روکوکو در ایتالیا و سراسر جهان است.
اگرچه بورومینی میدان و نماهای اطراف آن را طراحی کرد، اما این برنینی بود که شاهکار معماری خود، فواره رودها را به سبک باروک خلق کرد. این چشمه معنوی چهار رودخانه را نشان می دهد که بزرگترین رودخانه ها در میان قاره هایی هستند که در آن زمان کشف شد، یعنی نیل، گنگ، دانوب و ریو. همراه با فیگورهایی که نماد این رودخانه هستند. این پیکره ها در اطراف دریاچه ای عظیم شکل گرفته اند و هر یک توسط گیاهان و جانوران مخصوص مناطق هر رودخانه احاطه شده است.
13.فروم تراژان
فورو دی ترایانو، بزرگترین و بهترین فوروم حفاظت شده امپراتوری رم، در قرن دوم ساخته شد و شامل مجموعه ای چشمگیر از بناها و بناهای تاریخی است: یک معبد، یک بازیلیکا، یک سری بازار و سه بنای یادبود به امپراتور. در طول قرون وسطی، ساختمان‌های جدیدی در این منطقه ظاهر شد، از جمله برج میلیشیا و کلیساهای دوقلو سانتا ماریا دی لورتو و کلیسای نام مقدس مریم (Santissimo Nome di Maria). در میان ویرانه ها، به سختی می توانید کلیسای اولپیا را در انتهای دیگر ببینید. این ستون به ارتفاع 38 متر که از سنگ مرمر جزیره یونانی پاروس ساخته شده است، با حاشیه مارپیچی 200 متری تزئین شده و شامل 2500 مجسمه از جنگ های تراژان است: سربازان در نبرد، اسب هایی که در باد می رقصند و تجهیزات نظامی رومی. در پایه این ستون زمانی یک کوزه طلایی حاوی خاکستر تراژان قرار داشت: مردی که امپراتوری بزرگ روم تحت نام او قدرتمندترین و باشکوه ترین دوران خود را تجربه کرد. در پشت این تالار و در دامنه تپه کویرینال نیز بازارهایی با دیوارهای آجری قرمز و سقف هایی با سه سطح نیم دایره ساخته شده بود.
14. حمام های کاراکالا
حمام کاراکالا که در سال 216 بعد از میلاد تکمیل شد، بیش از چند حمام عمومی بود. این ساختمان ها یک مرکز ورزشی کامل با حمام های سرد و گرم، استخر، سونای خشک و بخار، تجهیزات ژیمناستیک، اتاق های اجتماعات، باغ، کتابخانه، آرایشگاه و محوطه های خرده فروشی بودند. بنای عظیم این مکان مساحتی در حدود 300 متر مربع را در بر می گیرد: مجموعه ای از تالارهای عظیم و پیچ در پیچ، با گنبدها و طاق هایی که توسط ستون ها و ستون های غول پیکر حمایت می شوند. این مکان در مجموع می تواند 1500 نفر را در یک زمان در خود جای دهد. کف و دیوارها با سنگ مرمر، موزاییک و نقاشی های دیواری پوشیده شده است. حتی در میان خرابه ها، ظرافت و زیبایی این تزیینات هنوز به وضوح دیده می شود.
